نقد و بررسی دوربین Canon EOS R6: جایگزینی مناسب برای DSLR

کمپانی تولید کننده کانن برای جابجای به دوربین های بدون آینه تمام فریم، برای EOS R‌ بودجه ای خود کمی با بحران هویت دست و پنجه نرم کرد. با این حال به نظر می رسد که مجموعه دوم دوربین های بدون آینه فول فریم، امکانات و قابلیت های بیشتری نسبت به آنچه که در دیگر DSLR های کانن دیده بودیم وعده داده و برای خیلی ها این تثبیت کننده تصویر داخلی، انفجار های ۱۲ فریم بر ثانیه ای و نسل بعدی فوکوس خودکار Dual Pixel داخل Canon EOS R6 و EOS R5 بسیار حائز اهمیت خواهد بود و گزینه های مثبت مهمی به شمار می روند‌.

میان دوربین های تازه معرفی شده، Canon R6 قیمت پایین تری داشته و با برچسب قیمت گذاری شده ۲۵۰۰ دلار فقط برای بدنه دستگاه، سنسور ۲۰.۱ مگاپیکسلی با وضوح پایین تر، بدنه پلاستیکی به جای آلیاژ منیزیم و با کنار گذاشتن برخی از ویژگی های مهم Canon R5 مثل فیلم های 8K به بازار عرضه می شود. با این حال با اینکه این دوربین از قابلیت ها و امکانات کم تری بهره می برد، اما Canon R6 همچنان از ویژگی هایی مثل همان ثبیت کننده داخلی، سرعت انفجار یکسان و سیستم فوکوس خودکار مشابه استفاده خواهد کرد.

عکس برداری با Canon R6 همان حس مشابه تصویر برداری با DSLR ها را به مخاطب منتقل می کند، اما دیگر خبری از نبود منظره یاب الکترونیک، طرح کنترل و حتی اندازه های گذشته نیست. به نظر می رسد که وجود این ویژگی ها ارزش جابجایی از DSLR ها را داشته و بدون آسیب دیدن ارگونومیک، کیفیت تصویر یا حتی عملکرد فداکاری های لازم به حد کافی انجام شده است. اما سوال اینجاست که آیا Canon R6 انقدر قوی و پر امکانات هست که بخواهد در بازار دوربین های بدون آینه فول فریم به رقابت بپردازد یا خیر؟ با ما همراه باشید تا جواب این سوال را به دست آورده و ببینیم که رقیب جدید این شرکت چه حرف هایی برای گفتن خواهد داشت.

یک دوربین بدون آینه در بدنه مشابه DSLRها

عکس برداری با EOS R6 کانن تا قبل از اینکه دوربین را جلوی چشم خود گذاشته و متوجه منظره یاب الکترونیک آن شوید، همان حس و حال مشابه DSLR ها را به شما منتقل می کند. از لحاظ اندازه بدنه این مدل بیشتر مشابه APS-C DSLR می باشد تا یک دوربین فول فریم بدون آینه‌. همچنان عرض دوربین از لحاظ گریپ تقریبا یک اینچ بزرگ تر از Sony a7 و نیم اینچ بزرگ تر از Nikon Z5 خواهد بود. حتی Canon R6 تا حدی از محصولات EOS 7D Mark II خود این کمپانی نیز عمیق تر می باشد، با اینکه کمی کوتاه تر و باریک تر است.

همه این ها بدین معناست که شما وقتی به دنبال یک دوربین بدون آینه هستید، انتظار این را دارید که اندازه آن نسبت DSLR ها کوچک تر و جمع و جور تر باشد، اما Canon R6 مزیت چندانی را در اختیار شما قرار نداده و احتمالا دلیل این کار را می توان جذب مخاطبانی دانست که همچنان به بدنه های فیزیکی DSLR ها علاقه مند بوده و ارگونومیک دوربین های بدون آینه را به مدل های قدیمی تر ترجیح نمی دهند. به هر روی نکته قابل توجه این است که Canon R6 همچنان به راحتی قابل حمل بوده و شما را از سنگینی ۵ اونس اضافی DSLR های مشابه مثل 7D Mark II نجات می دهد.

از لحاظ طرح کنترل نیز این تقلید از DSLR های کانن همچنان ادامه داشته و حتی همان جوی استیک خودکار که بعد از خاموشی باید کلی دنبال فعال کردن آن در تنظیمات می گشتید به وضعیت قبل خود ادامه می دهد. علی رغم وجود مستغلات اضافی و تعیین سطح غیر ورودی، کانن در اضافه کردن و نصب یک ال سی دی دوم در بالای نمایشگر نا موفق بود. همچنین خبری از دکمه سوئیچ تغییر صفحه ال سی دی از حالت عکس به فیلم وجود نداشته و دکمه ضبط در هر حالتی کار فیلم برداری را شروع می کند. تعویض حالت های فوکوس یا تغییر سرعت انفجار کار پیچیده ای بوده و باید در تنظیمات مختلف منوی سریع یا حتی بخش های مختلف شخصی سازی پرسه بزنید تا قادر باشید به این گزینه ها دسترسی پیدا کنید. باقی کنترل ها تقریبا همان حالت مشابه DSLR ها کانن را داشته و باید برای کاربران این کمپانی در بخش پیش نمایش عمق میدان آشنا باشند.

کنترل های آشنا و سیستم منو دوربین بدون آینه ای را خلق می کنند که سازگاری با لنز های جایگزین DSLR کانن را برای کاربران خود ساده تر و راحت تر خواهد کرد‌. اگرچه همچنان خریداران و علاقه مندان باید به چند مورد جدید اضافه شده مثل تغییر حرکت در منو ها از دکمه های پیکانی به سه چرخ کنترل عادت کرده و خودشان را با این سبک تازه تنظیمات وفق دهند. با این اوصاف در اینجا هم نمایشگر لمسی در اختیار  شما قرار داده شده تا قادر باشید به راحتی از آن استفاده ببرید و دیگر خیلی با ویژگی های جدید دست و پنجه نرم نکنید.

دوربین Canon R6 از ۳.۶۹ میلیون نقطه EFV برخوردار بوده و با اینکه کیفیت نهایی به اندازه جزئیات بالای EOS R5 نمی رسد، اما در این رنج قیمتی خود میزان قابل قبولی خواهد بود. منظره یاب هنگام عکس برداری خاموش می شود، با این حال سرعت انفجار به حدی بالا می باشد که بتوان سوژه مورد نظر را بدون مشکل در منظره یاب مشاهده کرد. صفحه نمایش لمسی پشتی با رزولوشن ۱.۶۲ میلیون نقطه ای، از هر زاویه ای در بخش های کناری خارج شده و حتی برای عکس برداری سلفی یا فیلم برداری ولاگ بر روی سه پایه قرار خواهد گرفت.

خوشبختانه دوربین Canon R6 دو درگاه یا اسلات کارت اس دی را ارائه می دهد که عموما در همه مدل های مختلف دوربین های بدون آینه چنین چیزی وجود ندارد. عمر باتری با داشتن درجه CIPA توانایی ۵۱۰ عکس با مانیتور و ۳۸۹ عکس با منظره یاب را خواهد داشت. اما مشابه اکثر دوربین ها، درجه CIPA تا حد زیادی دست کم گرفته شده و به شخصه توانستم ۲۵۰۰ عکس مختلف را با استفاده از نمایشگر LCD و خود منظره یاب ثبت کنم. همچنین در این تصویر برداری ها از انفجار های طولانی بهره بردم و قبل اینکه چراغ باتری روشن شود قادر بودم خیلی بیشتر از حد تعیین شده این رتبه بندی عکس برداری کنم.

تثبیت کننده تصویر داخلی

کمپانی کانن با عرضه مدل اصلی EOS R خود بدون تعبیه ثبیت کننده داخلی بسیاری را نا امید کرد، اما با این حال مدل EOS R6 با داشتن سیستم تثبیت کننده داخلی ۵ محوره که روی کاغذ قادر است پنچ توقف را در ترکیب های مختلف با یک مجموعه لنز خاص انجام دهد، تا حدی این موضوع و کمبود را جبران کرد. همین سنسور تثبیت دلیل کافی برای کاربرانی است که از رنج میانی DSLR های کانن استفاده می کنند تا به سطح متوسط R6 رفته و با مدل های جدید تر عکس برداری خود را تا حدی بهبود ببخشند.

این سیستم تثبیت کننده چه برای محیط های کم نور و چه برای لنز زاویه گسترده با کاهش سرعت شاتر برای لنز های بزرگ تر نتیجه مطلوبی را به ارمغان خواهد آورد. به شخصه از کرم های شب تاپ در غروب با لنز ۳۵ میلی متری f/1.8 در یک دهم ثانیه عکسبرداری کردم و همچنان اکثر تصاویر با خروجی بسیار واضح و پر جزئیاتی به نمایش در آمدند.

با اینکه سیستم تثبیت کننده Canon R6 برای دوربین های فول فریم فوق العاده مناسب است، اما همچنان چرخه بازار رقابت خود را کنار نمی گذارد. در حالی که سیستم های Nikon و Sony فقط برای ۵ توقف رتبه بندی شده اند، من موفق شدم با همان سرعت شاتر در Z6 در یک هشتم ثانیه با وجود تکیه گاه و یک بیستم ثانیه در حالت عادی تصویر برداری کنم. دوربین Canon R6 فقط با اختلاف یک دهم ثانیه ای و بدون تکیه گاه عکس برداری می کرد که فاصله خیلی عجیب و زیادی به شمار نمی رود.

علی رغم اینکه Olympus حداکثر ۷.۵ توقف تثبیت کننده و Canon رقم ۸ توقف را لیست می کند، اما تصاویر با ثبات تری را نسبت به Canon R6 ذخیره خواهد کرد. وقتی دوربین EOS R6 را تحت فشار قرار دادم و با یک دهم ثانیه آن را برای مدت های طولانی روی سوژه متمرکز کردم، تصاویر خروجی دیگر خیلی واضح نبودند. در کنار این لنز همین شرایط را با OM-D E-M1 Mark III برقرار کردم و با فاصله های ۶ ثانیه ای همچنان تصاویر خروجی از وضوح خوبی برخوردار بودند‌. بله، تثبیت کننده کانن به خودی خود عالی است، اما با نگاه فنی و اختصاصی تر نسبت به دیگر دوربین هایی که با تثبیت کننده داخلی در بازار وجود دارند، امتیاز و مزیت بزرگی محسوب نخواهد شد.

فوکوس خودکار و انفجار های سریع

فوکوس خودکار Canon R6 به طرز چشمگیری موفق به تمرکز در هنگام غروب شد، به شرطی که نقطه فوکوس را در محیطی قرار دهید که کمی کنتراست در آن وجود داشته باشد. این سیستم حتی قادر بود بر روی یک شیشه در غروب قفل شود، که عموما این سوژه با این شرایط نوری برای اکثر دوربین های موجود چالش بر انگیز محسوب می شود‌.

فوکوس خودکار مداوم و پیاپی نیز عملکرد مناسبی داشته و حتی در بیشترین سرعت به جز چند مورد به خوبی سوژه مورد نظر را پیدا می کند. همچنین این سیستم با سوژه هایی که با موازات دوربین در حرکت هستند یا به صورت مستقیم به سمت دوربین می آیند، مطابقت خوبی خواهد داشت.

ویژگی Eye AF نیز وجود داشته و هماهنگی بالایی دارد. لنز های Canon R6 به راحتی قادر بودند چشم های یک کودک هفت ساله را که به سمت دوربین در حال دویدن بود در کانون توجه خود قرار دهد. با اینکه قابلیت Eye AF در هماهنگی عملکرد قوی دارد، اما مثل برخی از سیستم های دیگر خیلی هم سازگار نیست. به عنوان مثال برای چهره هایی که به اطراف نگاه می کند، فوکوس Canon R6 برای یافتن چشم ها کمی دست و پنجه نرم خواهد کرد. با اینکه ابرو ها و پلک ها را به راحتی پیدا کرده و بر روی آن ها متمرکز می شود اما کیفیتی که از تصاویر آن خارج می شود به اندازه دیگر سیستم ها عالی نمی باشد.

با اینکه گفتیم Eye AF دوربین در اینجا تا حد قابل قبولی پیاده سازی شده است اما نمی توان همین موضوع را برای چهره حیوانات نیز تایید کرد. بر خلاف تجربه ما در Eye AF لنز های Canon R5، وقتی Canon R6 را بر سوژه حیوان خانگی خود ثابت کردم، به جای اینکه بر روی چشم هایش فوکوس کند، دماغش را در کانون فوکوس قرار داد. تنها موقعی که قادر بودم از این ویژگی بر روی حیوانات استفاده کنم، گربه ای بود که به خاطر کنتراست بیشتر توانایی تمرکز بالا تری روی آن وجود داشت تا اینکه بخواهد روی یک سگ قهوه ای رنگ فوکوس کند. البته باید این موضوع را به یاد داشته باشیم که قابلیت ردیابی حیوانات موجود در Canon R6 برای سیستم دو پیکسلی فوکوس خودکار خود از پیکسل های بیشتری بهره می برد. به همین روی می توان این ضعف لنز های Canon R5 را در این زمینه، وابسته به کمبود پیکسل ها دانست.

جایی که سیستم فوکوس خودکار بیشترین مشکل را دارد، سایه ها و بخش های سیاه رنگ هستند. Canon R6 برای تمرکز بر بخش های تاریک تر تصویر دچار مشکل می شد، حتی در مواقعی که دوربین بعد از جبران نور دهی ثانیه ای بر روی یک سطح روشن فوکوس می کرد. در اکثر مواقع در فضا ها و سوژه های روشن، چنین مشکلی به وجود نخواهد آمد، اما این دوربین همچنان در سناریو های تاریک تر و سطوح سیاه با کمبود هایی مواجه است.

سیستم تثبیت عالی و قابلیت فوکوس خودکار قوی، با حالت انفجار ۱۲ فریم بر ثانیه و انفجار ۲۰ فریم بر ثانیه در شاتر الکترونیکی، جفت شده است. بافر دوربین برای یک لنز میان‌ رده مناسب بوده و بدون توجه به سرعت انفجار ها توانایی خلق ۶۳ تصویر RAW +JPEG را خواهد داشت. به محض روشن شدن و واضح شدن عکس‌ ها قادر هستید عکس برداری را از سر بگیرید. متاسفانه منوی سریع هنگام پردازش عکس‌ ها قفل شده و دست کاری سریع تنظیمات را دچار مشکل می‌ کند ( مشکلی که در گذشته در دیگر دوربین‌ های بدون آینه‌ ای مثل سونی نیز وجود داشت). یک انفجار کامل حدودا ۳۰ ثانیه زمان نیاز دارد تا به طور کامل شفاف شده و دسترسی شما را به منوی سریع را برقرار کند. کافی است تنظیمات را فقط در حالت JPEG قرار دهید تا بافر بلافاصله پاک شود.

کیفیت تصاویر

دوربین EOS R6 از همان سنسور مشابه پرچمدار های DSLR کمپانی کانن بهره برده که 1DX Mark III نام داشته و سنسوری ۲۰.۱ مگاپیکسلی می باشد. با این حال در عرصه رقابت به استحکام و جزئیات مدل هایی مثل Canon R5 با سنسور ۴۵ مگاپیکسلی یا دیگر گزینه های مشابه تر مثل Nikon Z 6 یا Sony A7 III که ۲۴ مگاپیکسلی هستند نخواهد رسید. اما این معامله برای پیکسل های کمتر معمولا تاثیر خود را در عکس هایی که در محیط های کم نور گرفته می شوند نشان می دهد که نویز کم تری دارند‌.

این تئوری به شکل واضحی در Canon R6 صدق می کند از آنجایی در ISO های بالا، این دوربین توانایی خود را در کنترل نویز به نمایش می گذارد. حدودا در ISO های ۳۲۰۰ است که کم کم نویز و نویز رنگ خودش را نشان داده اما تا جایی که عکس ها را با ISO ۸۰۰۰ نبرید، آنقدر واضح و آزار دهنده نخواهند بود. کاهش نویز فایل های خام یا RAW قبل از اینکه وضوح دچار مشکل شود، همچنان می توان ISO را تا رده هایی مثل ۱۲،۸۰۰ برای عکس ها و پست های اینستاگرامی قابل قبول دانست. حتی این حد تا ۳۲،۰۰۰ ISO نیز در شرایط لازم آنقدر عکس های خروجی را خراب نمی کند. با افزایش ISO به بخش های بالا تر برخی از نوار ها بر روی تصویر ظاهر خواهند شد، اما نویز به وجود آمده همچنان از بین نخواهد رفت. با این حال همه این ها در شرایطی هستند که ما دوربین را با سه پایه و عدم تنظیم نور در پست برای عکس برداری قرار داده و با این شرایط نیز همچنان نتایج به دست آمده تا حد قابل توجهی چشمگیر هستند.

ترکیب عملکرد های ISO و تثبیت کننده دوربین Canon R6 را به گزینه ای عالی برای عکس برداری در شرایط نور کم مبدل خواهند ساخت. در نورپردازی یا کنتراست بالا، فایل های خام یا RAW سنسور های Canon R6 قادر بودند حد زیادی از جزئیات سایه ها را بازیابی کرده و همچنین سطوح سفید و برجستگی ها را نمایش دهند. کافی است به تصاویر خروجی حاصل از ساعات طلایی که بدون ویرایش مستقیما از Canon R6 به صورت JPEG خارج شده است نگاهی بیندازید، در مقایسه با تصاویر خام ویرایش شده برای بازیابی سایه یا حتی کنتراست، متوجه این موضوع خواهید شد که نور پس زمینه آن ها بسیار شهودی است.

دوربین Canon R6 در تمامی محدوده ها نیز خروجی بسیار واضحی داشت. با اینکه عموما لنز ها نقش اصلی را در وضوح تصویر بازی می کنند، عکس های هر دو لنز ۳۵ میلی  متری و ۲۴-۱۰۵ میلی متری RF بسیار عالی بودند. مخصوصا وقتی از دو حالت بهینه سازی Eye AF و Single Point AF استفاده کنید، وضوح اطراف چشم ها در تصاویر پرتره تا حد چشمگیری بالاست.

رنگ های حاصل از لنز های Canon R6 دقیقا همان طوری بودند که از یک دوربین کمپانی کانن انتظار داشتم. با اینکه به شخصه رنگ های کانن را کمی در طیف خنک و سرد می دانم، اما این ها همگی مواردی کاملا سلیقه ای بوده و به راحتی قابل ویرایش و تنظیم می باشند.

با اینکه عکس های حاصل از دوربین Canon R6 نسبت به دوربینی با مگاپیکسل بیشتر واضح نیست، اما به عنوان یک مدل بدون آینه میان رده کیفیت خروجی عالی را از خود به نمایش می گذارد‌.

وضوح به حد قابل قبولی بالاست، کاهش نویز عالی است و رنگ ها با آنچه که از DSLR های کانن انتظار داشتم سازگاری دارند‌.

کیفیت ویدئو

دوربین Canon R6 نسبت به مدل Canon R5 از حواشی و توجه خبری کمتری بهره برده، اما به عنوان یک عضو ارزان تر از خانواده مشابه Canon R5 همچنان کیفیت ویدئو عالی را از خود به جای می گذارد. با اینکه Canon R5 با داشتن 8K و 4K درست و حسابی و صحنه آهسته و ویدئو های خام برای فیلم برداران حرفه ای گزینه ای ایده آل تر است، اما Canon R6 از قابلیت ها و ویژگی های جالبی در زمینه فیلم برداری بهره خواهد برد.

فیلم ها را می توان با ۶۰ فریم بر ثانیه و ۱۰ بیت با کیفیت 4K ضبط کرد. با اینکه 8K در Canon R6 وجود ندارد، اما برای سمپل سازی ویدئو های 4K از یک سنسور 5K استفاده می کند. به همین روی نتیجه حاصل شده از این فرایند ویدئو هایی را به وجود می آورد که به شدت با جزئیات بوده و با حضور تثبیت کننده برای تصویر برداری دستی فوق العاده است‌. فوکوس خودکار از یک انتقال روان برخوردار است، اما دوربین اغلب اوقات برای تمرکز بر روی سوژه مورد نظر وقت تلف کرده که قبلا به خاطر استفاده از فیلم برداری با دست به آن اشاره کرده بودیم.

در دوربین Canon R6 طول هر فیلم حدودا ۳۰ ثانیه است، اما قادر خواهد بود ۱۰ دقیقه دیگر نیز با کیفیت 4K و ۳۰ فریم بر ثانیه کار خود را ادامه دهد‌. فیلم برداری 4K با ۶۰ فریم بر ثانیه بعد از ضبط ۳۰ دقیقه ای ویدئو نیاز به استراحت دارد، و فیلم برداری در دمایی بالا تر از ۷۳ درجه منجر به زمان ضبط کم تری خواهد شد. همه این ها وابسته به عدم وجود خنک کننده هستند که به گفته کمپانی کانن برای سبک تر و کوچک تر بودن بدنه دوربین از آن بهره نمی برند.

نتیجه گیری

دوربین Canon EOS R6 همان گزینه بدون آینه ای است که دارندگان DSLR های میان رده این کمپانی بر روی آن پا فشاری می کردند. در هنگام استفاده این احساس به شما منتقل می شود که دوربین در حال به کارگیری DSLR بوده، اما در بدنه ای که با ثبیت کننده داخلی و منظره یاب الکترونیکی بدون فداکاری خاصی در کیفیت خروجی تصاویر  جای گرفته است. و بله، همانطور که انتظار می رفت این مورد برای لنز های کانن انجام پذیر بوده و توسط یک آداپتور ویژه صورت گرفته است. با اینکه کمی درشت می باشد، بافر تا حد قابل توجهی از دسترس منوی سریع خارج می شود، Eye AF به اندازه رقبا خوب نیست و برای حیوانات عملا بدون استفاده است و ویدئو ها برای جلوگیری از افزایش دما باید کوتاه باشند، اما همچنان موارد زیادی هستند که این دوربین را به گزینه ای دوست داشتنی مبدل می کنند.

دوربین Canon R6 یک محصول عالی است و با داشتن گزینه لنز های بدون آینه به یکی از بهترین رقبای موجود در بازار تبدیل خواهد شد. با اینکه این دوربین عملکرد چشمگیری را در رقابت با دیگر محصولات به نمایش گذاشته است، اما همچنان با در نظر گرفتن حداکثر ها نیز در همان رده محسوب شده و با آن ها فاصه زیادی ایجاد نمی کند. دوربین های Sony و Nikon با ارائه بدنه های کوچک تر و مگاپیکسل بیش تر، با وجود گزینه هایی که در کانن وجود ندارند کار را برای آن کمی دشوار کرده اند. کیفیت تصاویر تثبیت کننده Canon R5 فقط بر روی کاغذ هیجان انگیز بوده و در تست ها و آزمایشات واقعی به نسبت Canon R6 از مزیت زیادی برخوردار نخواهد بود.

آیا جایگزین های بهتری وجود دارند؟

اگر فکر می کنید باید لنز های کانن خود را نگه دارید، بهترین گزینه پیش روی شما با قابلیت های مشابه، روزلوشن بالا تر و animal AF فوق العاده بهتر چیزی جز Canon R5 نمی باشد. اما از طرف دیگر اگر از آن دسته عکاسانی هستید که همچنان سرمایه گذاری و هزینه خاصی روی لنز ها نکرده اید، Canon R6 احتمالا انگیزه کافی برای تعویض را در شما ایجاد نکند. محصولی مثل Sony A7 III در بازار وجود دارد که ارزان تر بوده و مگاپیکسل بیشتری را ارائه می کند، اما از لحاظ ارگونومیک و منو های در دسترس ممکن است برای کاربران DSLR کمی آزاردهنده باشند. جایگزین جدید A7R III با داشتن ۴۲.۲ مگاپیکسل، با ارائه تصاویر بزرگ تر در همان رنج قیمتی همان مشکلاتی را خواهد داشت که در گذشته در A7 III دیده بودیم. از طرف دیگر Nikon Z 6 با برچسب قیمتی ۵۰۰ دلار ارزان تر، رزولوشن بالا تر، بدنه کوچک تر و نمایشگر LCD دوم از کمبود اسلات های دو تایی اس دی و فوکوس خودکار نور کم که در دوربین های Canon R6 دیده می شد رنج می برد.

طول عمر آن چقدر است؟

بر خلاف Canon R5، دوربین Canon R6 دارای بدنه ای پلی کربنات است که نوعی پلاستیک می باشد که عموما در DSLR های میان رده دیده می شد. با اینکه در همان حد سرسخت نیست، اما همچنان در دست هایتان حس محکم بودن داشته و در برابر آب نیز مقاوم است‌. اگر به خوبی از آن مراقبت کرده و از دستتان نیافتد، Canon R6 قادر است تا چند سالی شما را همراهی کند. اما با توجه به این موضوع که کانن سر رشته زیادی در لنز های بدون آینه ندارد، از این موضوع که قابلیت های جدید تر و گزینه های بهتر شما را در دو سال آینده وسوسه به تعویض و خرید دوباره کنند تعجب نمی کنیم.

آیا ارزش خرید دارد؟

اگر شما از عکاسان قدیمی DSLR های کمپانی کانن هستید و فکر می کنید آمادگی لازم برای تعویض با یک نسخه بدون آینه را دارید و بودجه کافی برای خریداری مدل بهتر Canon R5 در دستتان نیست، بله، Canon R6 گزینه مناسبی برای شما به حساب می رود. عملکرد و کیفیت عکس ها عالی هستند و استفاده از Canon R6 همان حس مشابه به کارگیری DSLR ها را به شما منتقل خواهد کرد. با این حال اگر به دنبال محصولی بدون آینه هستید که خیلی از DSLR ها کوچک تر و جمع و جور تر باشند، یا فکر می کنید به قابلیت هایی مثل بافر سریع تر یا animal AF بهتر نیاز دارید، فکر می کنم با کنجکاوی و کمی جست و جو در بازار دوربین های بدون آینه گزینه های مناسب تری را برای نیاز های شخصیتان پیدا خواهید کرد.

• نکات مثبت: ویدئو ها و عکس های با وضوح بالا، فوکوس خودکار روان، سرعت بالای تصویر برداری، تثبیت کننده عالی، عملکرد خوب در شرایط با نور کم، گریپ راحت
• نکات منفی: بدنه درشت، بافر از انفجار های طولانی رنج می برد، قابلیت animal AF خیلی عالی نیست، زمان کوتاه فیلم برداری 4K به خاطر بالا رفتن دما