چین در رقابت فضایی با آمریکا ، اتحادهای فضایی در آفریقا ایجاد می‌کند

چین در حال ساخت ماهواره‌ها، تلسکوپ‌ها و ایستگاه‌های زمینی فضایی برای کشورهای آفریقایی است و در ازای آن، به داده‌ها و تصاویر جمع‌آوری‌شده از این فناوری فضایی دسترسی پیدا می‌کند. این اقدامات چین در حالی صورت می‌گیرد که آمریکا کمک‌های خارجی خود را کاهش می‌دهد.

چین در رقابت فضایی با آمریکا در حوزه فعالیت های فضایی

به گزارش زوم تک از رویترز، در حومه قاهره، یک آزمایشگاه فضایی پیشرفته قرار بود اولین آزمایشگاه در آفریقا باشد که ماهواره‌های بومی تولید می‌کند. با این حال، با ورود به داخل کارخانه، تصویر ساخت آفریقا شروع به محو شدن می‌کند. تجهیزات و قطعات ماهواره در جعبه‌هایی از پکن می‌رسند. دانشمندان چینی بر مانیتورهای ردیابی فضایی نظارت می‌کنند و به مهندسان مصری دستورالعمل می‌دهند. یک پرچم چین از یک دیوار آویزان است. اولین ماهواره‌ای که در این کارخانه مونتاژ شد، به عنوان اولین ماهواره‌ای که توسط یک کشور آفریقایی ساخته شده است، مورد ستایش قرار گرفت، اما عمدتاً در چین ساخته شد و در دسامبر ۲۰۲۳ از یک پایگاه فضایی در آنجا پرتاب شد.

آزمایشگاه ماهواره مصر، جدیدترین پیشرفت در برنامه فضایی مخفی چین در خارج از کشور

آزمایشگاه ماهواره مصر جدیدترین پیشرفت در برنامه فضایی مخفی چین در خارج از کشور است. رویترز دریافته است که پکن در حال ایجاد اتحادهای فضایی در آفریقا برای تقویت شبکه نظارت جهانی خود و پیشبرد تلاش خود برای تبدیل شدن به قدرت فضایی مسلط جهان است. چین بخش زیادی از این کمک‌های فضایی به کشورهای آفریقایی، از جمله کمک‌های مالی ماهواره‌ها، تلسکوپ‌های نظارت فضایی و ایستگاه‌های زمینی را به طور علنی اعلام کرده است. چیزی که به طور آشکار مورد بحث قرار نگرفته است، و رویترز برای اولین بار گزارش می‌دهد، این است که پکن به داده‌ها و تصاویری که از این فناوری فضایی جمع‌آوری شده است دسترسی دارد و پرسنل چینی حضور طولانی‌مدت در تأسیساتی که در آفریقا می‌سازد، حفظ می‌کنند.

کارخانه ماهواره، بخشی از مجموعه‌ای از فناوری فضایی که چین در دو سال گذشته به مصر هدیه داده است

این کارخانه ماهواره که از سال ۲۰۲۳ شروع به کار کرد، بخشی از مجموعه‌ای از فناوری فضایی است که چین در دو سال گذشته به مصر هدیه داده است. انتقال‌هایی که به طور علنی فاش شده‌اند شامل یک مرکز نظارت فضایی جدید است که دارای دو تلسکوپ از قدرتمندترین تلسکوپ‌های جهان است، به علاوه دو ماهواره رصد زمین که در سال ۲۰۲۳ پرتاب شدند – یکی که در مصر مونتاژ شد و دیگری که صرفاً در چین ساخته شد. علاوه بر این، چین در آن سال یک ماهواره سوم ساخت چین را برای مصر پرتاب کرد که طبق گفته دو نفر که از این موضوع اطلاع دارند، قابلیت نظارت در سطح نظامی را دارد.

مصر، تنها کشور آفریقایی نیست که در مدار چین قرار می‌گیرد

مصر، دریافت‌کننده اصلی کمک‌های نظامی ایالات متحده، تنها کشور آفریقایی نیست که در مدار چین قرار می‌گیرد. پکن ۲۳ مشارکت فضایی دو جانبه در آفریقا دارد، از جمله تأمین مالی ماهواره‌ها و ایستگاه‌های زمینی برای جمع‌آوری تصاویر و داده‌های ماهواره‌ای، به گفته موسسه صلح ایالات متحده، یک اندیشکده. در سال گذشته، مصر، آفریقای جنوبی و سنگال موافقت کردند که با چین در یک پایگاه ماه آینده، پروژه‌ای که با برنامه‌های قمری خود ایالات متحده رقابت می‌کند، همکاری کنند.

چین در ازای سرمایه‌گذاری خود، چیزهای بیشتری دریافت می‌کند

این تازه شروع کار است. شی در سپتامبر در پکن در دیدار با ده‌ها رهبر آفریقایی گفت که ماهواره‌ها، و همچنین اکتشافات ماه و اعماق فضا، از جمله اولویت‌های ۵۰ میلیارد دلار وام و سرمایه‌گذاری چین خواهد بود که برای آفریقا در نظر گرفته شده است. سه سال آینده. دولت شی به طور علنی می‌گوید که به تقویت برنامه‌های فضایی آفریقا کمک می‌کند زیرا چین نمی‌خواهد هیچ کشوری از آنجایی که اقتصادها و ارتش‌ها به طور فزاینده‌ای به فناوری فضایی وابسته می‌شوند، عقب بماند. به طور خصوصی، چین در ازای سرمایه‌گذاری خود چیزهای بیشتری دریافت می‌کند. به گفته شش نفر که از پروژه‌های فضایی چین در آفریقا اطلاعات مستقیم دارند، این شامل دسترسی به داده‌های نظارتی جمع‌آوری‌شده توسط ماهواره‌ها و تلسکوپ‌ها و همچنین حضور دائمی در تأسیساتی است که می‌سازد.

ایالات متحده در حال عقب‌نشینی است

همانطور که چین روابط خود را در آفریقا با مشوق‌های فناوری پیش می‌برد، ایالات متحده در حال عقب‌نشینی است. میلیاردر ایلان ماسک، مدیرعامل SpaceX و تسلا، هدایت رئیس جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، را برای کوچک کردن دولت فدرال بر عهده دارد. یکی از اولین اهداف او آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده، آژانس امدادی بوده است که از زمان تأسیس آن توسط رئیس جمهور جان اف کندی در سال ۱۹۶۱، قدرت نرم آمریکا را در سراسر جهان گسترش داده است.

خطرات امنیتی پروژه‌های فضایی چین در آفریقا

پنتاگون می‌گوید که پروژه‌های فضایی چین در آفریقا و سایر نقاط جهان در حال توسعه یک خطر امنیتی است زیرا پکن می‌تواند داده‌های حساس را جمع‌آوری کند، قابلیت‌های نظامی خود را افزایش دهد و در صورت قفل شدن در اکوسیستم ارتباطات چین، دولت‌ها را وادار کند. پنتاگون و افتیمیادس هیچ مدرک مشخصی ارائه نکردند مبنی بر اینکه چین از فناوری فضایی که به آفریقا اهدا کرده است برای اهداف اطلاعاتی یا نظامی استفاده کرده است و رویترز نتوانست به طور مستقل این ادعاها را تأیید کند. لیو پنگ یو، سخنگوی سفارت چین در واشنگتن، به طور مستقیم به سوالات مربوط به اینکه آیا چین از تجهیزات در آفریقا برای نظارت استفاده می‌کند، پاسخ نداد. وی گفت که ایالات متحده به دلیل سابقه جاسوسی آمریکا «در موقعیتی نیست که چین را لکه دار کند یا بدنام کند». لیو گفت: «ایالات متحده بزرگترین کشور نظارتی جهان است». زیرساخت‌ها و تجهیزات فضایی که چین در آفریقا نصب می‌کند، کاربردهای غیرنظامی مشترکی مانند انتقال داده‌ها، نظارت بر تأثیر تغییرات آب و هوایی و کمک به پرواز فضاپیماها دارند. اما آنها همچنین دارای کاربردهای نظامی هستند.

تلسکوپ‌های قدرتمند برای آگاهی از موقعیت فضایی استفاده می‌شوند

به گفته یک گزارش ۲۰۲۲ توسط آژانس اطلاعات دفاعی ایالات متحده، تلسکوپ‌های قدرتمند برای آگاهی از موقعیت فضایی استفاده می‌شوند. آنها می‌توانند پیش‌بینی کنند که چه زمانی ماهواره‌های نظامی ایالات متحده از بالای سر عبور می‌کنند و به هماهنگی استفاده از سلاح‌های ضد ماهواره‌ای (ASAT) کمک می‌کنند. به عنوان مثال، در طول یک درگیری، اگر چین به تایوان تحت حاکمیت دموکراتیک حمله کند، از کار انداختن ماهواره‌های دشمن می‌تواند سیستم‌های هدایت موشک را مختل کند و ارتباطات بین نیروهای زمینی، هوایی و دریایی را مختل کند. گزارش DIA می‌گوید که چین و روسیه قبلاً ASATها را آزمایش کرده‌اند و به توسعه نسخه‌های پیشرفته‌تر ادامه می‌دهند.

دسترسی به طیف گسترده‌ای از ماهواره‌های ساخت چین و متعلق به خارجی‌ها

دسترسی به طیف گسترده‌ای از ماهواره‌های ساخت چین و متعلق به خارجی‌ها به پکن این امکان را می‌دهد تا عملیات نظامی را بهتر هماهنگ کند. این ماهواره‌ها همچنین می‌توانند تصویر واضح‌تری از فعالیت‌های نظامی ایالات متحده در سراسر جهان به چین ارائه دهند. به عنوان مثال، ماهواره رصد زمین مونتاژ شده در مصر، این توانایی را دارد که از مناطقی که ایالات متحده و مصر تمرینات نظامی مشترک انجام می‌دهند، تصاویر با وضوح بالا بگیرد. ایستگاه‌های زمینی خارج از کشور چین، مانند یکی که در اتیوپی ساخته است و دیگری که با نامیبیا برنامه‌ریزی می‌کند، می‌تواند برای هماهنگی عملیات نظامی، ردیابی پرتاب موشک‌ها و نظارت بر دارایی‌های فضایی سایر کشورها استفاده شود. آنها همچنین به یک شبکه جهانی گسترده از زیرساخت‌های جمع‌آوری داده اضافه می‌کنند که شامل کابل‌های اینترنتی زیر دریا و شبکه‌های 5G می‌شود.

متحدان ایالات متحده از مشارکت‌های فضایی زمینی با چین عقب‌نشینی کرده‌اند

متحدان ایالات متحده از مشارکت‌های فضایی زمینی با چین عقب‌نشینی کرده‌اند. در سال ۲۰۲۰، سوئد از تمدید قراردادی با چین که به پکن اجازه استفاده از ایستگاه‌های زمینی ماهواره‌ای در سوئد و استرالیا را می‌داد، خودداری کرد و به «وضعیت ژئوپلیتیکی» اشاره کرد. شرکت فضایی دولتی سوئد از اظهار نظر بیشتر در مورد این قرارداد خودداری کرد. وزارت دفاع استرالیا به درخواست اظهار نظر پاسخ نداد.

رویترز برای درک فشار فضایی چین در آفریقا، با بیش از ۳۰ نفر که از پروژه‌های چین در این قاره اطلاع دارند، مصاحبه کرد

رویترز برای درک فشار فضایی چین در آفریقا، با بیش از ۳۰ نفر که از پروژه‌های چین در این قاره اطلاع دارند، از جمله دیپلمات‌ها، مهندسان فضایی، مشاوران و مقامات نظامی و اطلاعاتی مصاحبه کرد. رویترز همچنین بیش از ۱۰۰ پتنت و مقاله منتشر شده توسط دولت چین و نهادهای نظامی که برنامه فضایی پکن را رهبری می‌کنند، بررسی کرد.

وب فضایی چین

استفن وایتینگ، فرمانده فرماندهی فضایی ایالات متحده در پنتاگون، به رویترز گفت، گسترش سریع زیرساخت‌های فضایی چین بر روی زمین نمونه‌ای از یک روند گسترده‌تر است که در آن پکن در همه چیز از ماهواره‌ها گرفته تا فرود بدون سرنشین ماه گرفته تا سلاح‌های ضد ماهواره‌ای به ایالات متحده می‌رسد. چین در دو سال گذشته پرتاب ماهواره‌های ارتباطی مدار پایین زمین را در تلاش برای رقابت با استارلینک ماسک تسریع کرده است. شرکت پرتاب موشک این غول، SpaceX، مالک Starlink است که خدمات اینترنتی تجاری ارائه می‌دهد، اما همچنین در حال ساخت شبکه‌ای از صدها ماهواره جاسوسی برای اداره ملی شناسایی، یک آژانس اطلاعاتی ایالات متحده است که ماهواره‌های جاسوسی را مدیریت می‌کند. وایتینگ گفت: «ما شاهد پیشرفت‌های نفس‌گیر چین در فضا هستیم» و افزود که پنتاگون «به مشارکت‌های پکن با کشورهای در حال توسعه توجه می‌کند».

شرکت علوم و فناوری هوافضای چین (CASC)، یک پیمانکار نظامی و فضایی دولتی، هدف خود را تبدیل شدن این کشور به قدرت برتر فضایی جهان تا سال ۲۰۴۵ اعلام کرده است

برنامه‌ها شامل فرستادن فضانوردان به ماه تا سال ۲۰۳۰، ساختن یک پایگاه ماه و توسعه شاتل‌های فضایی با سوخت هسته‌ای است. ایالات متحده هنوز با اختلاف زیادی بزرگترین برنامه فضایی جهان را دارد که توسط SpaceX و بسیاری از شرکت‌های فضایی خصوصی دیگر پشتیبانی می‌شود. سرمایه‌گذاری‌های فضایی چین در خارج از کشور نیز همیشه طبق برنامه پیش نرفته است. به عنوان مثال، همانطور که رویترز گزارش داد، زمانی که یک موشک چینی حامل یک ماهواره اندونزیایی در سال ۲۰۲۰ منفجر شد، به SpaceX اجازه داد تا به داخل کشور برود و خود را به عنوان پیمانکار اصلی فضایی این کشور جنوب شرقی آسیا تثبیت کند. با این حال، پیشرفت‌های چین در فضا، ترامپ را به چالش می‌کشد. ترامپ در طول اولین دوره ریاست جمهوری خود، نیروی فضایی ایالات متحده را ایجاد کرد، شاخه جدیدی از ارتش که اهمیت فضا را در درگیری‌های آینده تشخیص داد. به گفته سه کهنه کار سیاست فضایی که به تیم انتقالی رئیس جمهور سابق مشاوره داده اند، بعید است که تیم فضایی ترامپ اولویت بندی روابط فضایی دو جانبه را به شیوه ای که پکن در آفریقا انجام داده است، در اولویت قرار دهد. آنها پیش‌بینی می‌کنند که ترامپ به احتمال زیاد ظرفیت نظامی آمریکا در فضا را دو برابر می‌کند و با دوستی خود با ماسک، مسابقه‌ای را به سمت ماه و احتمالاً مریخ پیش می‌برد. برنامه آرتمیس ناسا که توسط پرتاب موشک توسط شرکت‌های خصوصی مانند SpaceX پشتیبانی می‌شود، قصد دارد تا سال ۲۰۲۸ فضانوردان را به ماه بازگرداند. ناسا با همکاری امارات متحده عربی، کانادا، ژاپن و آژانس فضایی اروپا نیز قصد دارد یک ایستگاه فضایی در مدار ماه به نام دروازه ماه بسازد. کاخ سفید به درخواست اظهار نظر پاسخ نداد.

تلاش‌های واشنگتن در دیپلماسی فضایی نتوانسته است با پیوندهای رو به رشد چین در آفریقا مقابله کند

به گفته مصاحبه با مقامات فضایی ایالات متحده و آفریقا، تلاش‌های واشنگتن در دیپلماسی فضایی نتوانسته است با پیوندهای رو به رشد چین در آفریقا مقابله کند، که با آغاز یک مسابقه فضایی جهانی جدید، اهمیت پیدا می‌کنند. در حال حاضر حدود ۹۰ کشور برنامه‌های فضایی مخصوص به خود را دارند و بسیاری از کشورهای کوچکتر سیاست‌های ملی خود را با چارچوب‌های تعیین شده توسط واشنگتن یا پکن هماهنگ می‌کنند. چین با کمک به کشورهای در حال توسعه برای ساخت صنایع فضایی، اتحادهای حیاتی را پرورش می‌دهد. ماه به عنوان آزمونی برای وفاداری ظاهر شده است. ایالات متحده بیش از ۵۰ کشور را به توافقنامه آرتمیس، مجموعه‌ای از قوانین برای تأثیرگذاری بر اکتشافات فضایی و استفاده از ماه و مریخ، امضا کرده است. چین کتاب قوانین ایالات متحده را به عنوان تصرف زمین به سبک استعماری توصیف کرده است و در عوض پیشنهاد ساخت یک ایستگاه تحقیقاتی بین المللی ماه مشترک را داده است. چین حمایت ده‌ها کشور از جمله روسیه و مصر را برای پایگاه ماه خود به دست آورده است. اسکات پیس، رئیس شورای ملی فضایی در اولین دولت ترامپ، چین را اساساً «بازیگری با منافع شخصی» توصیف کرد که مشارکت‌های آن با هدف تثبیت چین به عنوان «مرکز قدرت» در فضا است. اداره ملی فضایی چین (CNSA)، آژانس فضایی اصلی چین، به درخواست اظهار نظر پاسخ نداد. یانگ شیائویو، مدیر بخش مهندسی سیستم این آژانس، در پاسخ به سوال خبرنگار رویترز در یک نشست خبری در پکن در ماه اکتبر، گفت که چین توافق نامه های اشتراک گذاری داده با کشورهای شریک دارد اما «هرگز از تصاویر و داده ها برای افزایش قابلیت های نظارت نظامی خود استفاده نکرده و نخواهد کرد». لیو، سخنگوی سفارت چین، گفت: «کشورهای آفریقایی و مردم آنها عقل و توانایی انتخاب شرکایی را دارند که با منافع خودشان همسو باشد».

اشتباهات ایالات متحده

از بسیاری جهات، دیپلماسی فضایی چین آینه‌ای از استراتژی است که ایالات متحده برای دهه‌ها اجرا کرده است. ناسا، نیروی فضایی ایالات متحده و شرکت‌های خصوصی ایالات متحده شبکه‌هایی از ایستگاه‌های زمینی جهانی را برای ردیابی و ارتباط با ماهواره‌ها حفظ می‌کنند که عمدتاً در سرزمین‌های خارج از کشور ایالات متحده یا کشورهای متحد میزبانی می‌شوند. این سایت ها برای نظارت بر فضا و دانلود داده ها – و برای انجام عملیات نظامی مخفی در فضا استفاده می شوند. وایتینگ، فرماندهی فضایی، گفت که برنامه‌های ایالات متحده با برنامه‌های چین قابل مقایسه نیستند. وایتینگ در مورد ایستگاه‌های زمینی نظامی ایالات متحده گفت: «ما به طور علنی در مورد اینکه آنها کجا هستند و چه می‌کنند صحبت می‌کنیم». با چین، ما آن سطح از شفافیت را نمی‌بینیم، و این تردید ایجاد می‌کند که چه اتفاقی می‌افتد.»

وایتینگ گفت که فرماندهی فضایی ایالات متحده هیچ دارایی ردیابی فضایی در کشورهایی که چین در حال ایجاد قابلیت‌های مشابه است، ندارد. حضور رو به گسترش چین در آفریقا در تضاد کامل با غیبت آمریکا است. ناسا سال گذشته ساخت یک ایستگاه زمینی را در آفریقای جنوبی – اولین ایستگاه خود در این قاره – برای ارتباط با فضاپیماها در برنامه ماه ایالات متحده آغاز کرد. به گفته توافق‌نامه‌های بین‌المللی ناسا که توسط رویترز بررسی شده است، مشارکت‌های آن عمدتاً شامل شبکه‌ای از ۳۶ حسگر جوی به اندازه جعبه کفش است که در ۱۴ کشور آفریقایی پراکنده شده‌اند.

همچنین سه کشور آفریقایی – آنگولا، نیجریه و رواندا – را در توافقنامه آرتمیس ثبت نام کرده است. تمیدایو اونیوسون، مدیر عامل Space in Africa، یک شرکت مشاوره‌ای مستقر در نیجریه، گفت که برخی از دولت‌های آفریقایی از هشدارهای امنیتی واشنگتن در مورد چین خسته شده‌اند و بیشتر علاقه‌مند هستند که کدام کشور پول و فناوری فضایی را تامین کند. اونیوسون گفت: «ایالات متحده دهه‌ها فرصت داشت به آفریقا کمک کند تا برنامه‌های فضایی خود را توسعه دهد، اما آنها هرگز این کار را نکردند».

این کشورها در حال درک این موضوع هستند که ایالات متحده دقیقاً منافع آنها را در دل ندارد.» پیس، مقام ارشد سابق فضایی در زمان ترامپ، گفت که ایالات متحده باید برای ایجاد روابط در آفریقا و جاهای دیگر کارهای بیشتری انجام می‌داد. او گفت که بخش بزرگی از مشکل این است که ناسا، وزارت امور خارجه و آژانس‌های توسعه ایالات متحده اغلب تلاش‌های خود را به اندازه نزدیک هماهنگ نمی‌کنند. وزارت امور خارجه و ناسا به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ ندادند.