مازراتی ام سی ۱۲ کورسا: افسانه ممنوعه پیست با ۷۵۵ اسب بخار قدرت

به گزارش بخش اخبار خودرو زوم تک , کمپانی افسانه‌ای مازراتی بار دیگر با شاهکاری خیره‌ کننده، دنیای خودرو را به لرزه درآورده است. این بار، نه یک مدل معمولی، بلکه نسخه بی‌ نظیر و فوق‌ العاده کمیابی از یکی از مشهورترین محصولاتش را به معرض نمایش گذاشته که با قدرت و طراحی تهاجمی خود، هر بیننده‌ای را مسحور می‌کند. این خودرو که به عنوان کم‌یاب‌ ترین مازراتی تاریخ شناخته می‌شود، نه تنها اوج مهندسی و هنر ایتالیایی را به رخ می‌کشد، بلکه با عملکرد خیره‌ کننده‌اش، استانداردهای جدیدی را در دنیای سوپراسپرت‌ ها تعریف می‌کند.

غول خفته ایتالیایی بیدار شد! / رونمایی از کمیاب‌ ترین و قدرتمندترین مازراتی تاریخ

در دنیای شگفت انگیز خودرو های اسپرت و سوپر اسپرت، نام هایی وجود دارند که فراتر از یک وسیله نقلیه، به افسانه هایی ماندگار تبدیل شده اند. این خودرو ها نه تنها به دلیل قدرت فنی و طراحی خیره کننده شان، بلکه به خاطر داستان پیدایش، تعداد تولید محدود و تجربه منحصر به فردی که ارائه می دهند، در تاریخ صنعت خودرو جاودانه می شوند. مازراتی ام سی ۱۲ کورسا بدون شک یکی از همین اسطوره های رام نشدنی است؛ خودرویی که با هدف ارائه خالص ترین و بی پرده ترین تجربه رانندگی در پیست مسابقه متولد شد و هرگز رنگ خیابان های شهری را به خود ندید. این هیولای ایتالیایی، نمادی از اوج مهندسی مازراتی و تجسمی از عملکرد بدون هیچ گونه محدودیت است.

از افتخارات مسابقات استقامت تا تولد یک هیولای پیست

داستان مازراتی ام سی ۱۲ کورسا در سال ۲۰۰۶ و در پی موفقیت های چشمگیر و پی در پی نسخه مسابقه ای آن، یعنی ام سی ۱۲ جی تی ۱، در رقابت های معتبر استقامت جهانی مانند مسابقات قهرمانی فیا جی تی، آغاز شد. مدل جی تی ۱ توانسته بود با عملکرد درخشان خود، نام مازراتی را پس از سال ها دوری، دوباره در بالاترین سطح موتور اسپرت مطرح کند و پیروزی های متعددی را برای این برند ایتالیایی به ارمغان آورد. پس از این موفقیت ها، مازراتی تصمیم گرفت تا نسخه ای حتی افراطی تر و قدرتمندتر از این سوپرکار را صرفا برای مشتریان بسیار خاص و وفادار خود تولید کند؛ مشتریانی که به دنبال تجربه ای خالص، بدون فیلتر و بدون هیچ یک از محدودیت های خودرو های جاده ای یا حتی مسابقه ای بودند. نتیجه این تصمیم، خلق مازراتی ام سی ۱۲ کورسا بود، خودرویی که تنها ۱۲ دستگاه از آن برای ۱۲ کلکسیونر و راننده مشتاق در سراسر جهان ساخته شد.

این خودرو از ابتدا برای شکستن قوانین و فراتر رفتن از مرز ها طراحی شده بود. هدف، نه ساخت یک خودروی شهری قابل استفاده روزمره بود و نه حتی یک ماشین مسابقه ای برای شرکت در رقابت های رسمی تحت نظارت فدراسیون جهانی اتومبیلرانی. ام سی ۱۲ کورسا تنها و تنها برای لذت بردن از رانندگی در محیط کنترل شده پیست و چشیدن طعم واقعی سرعت و هیجان، بدون هیچ گونه مصالحه ای، توسعه یافته بود.

قلب تپنده: نیروگاه دوازده سیلندر ۷۵۵ اسب بخاری

در کانون این هیولای پیست، یک پیشرانه دوازده سیلندر وی شکل (V12) با حجم دقیق ۶ لیتر قرار داشت که به صورت تنفس طبیعی، یعنی بدون استفاده از توربوشارژر یا سوپرشارژر، هوا را به داخل سیلندر ها مکش می کرد. نکته بسیار مهم و متمایز کننده این پیشرانه، عدم استفاده از هرگونه محدود کننده هوا (Air Restrictor) بود. در خودرو های مسابقه ای مانند نسخه جی تی ۱، برای رعایت قوانین و ایجاد توازن در رقابت، از محدود کننده های هوا استفاده می شود که عملا از تنفس کامل موتور و دستیابی به حداکثر قدرت جلوگیری می کنند. اما در ام سی ۱۲ کورسا، مهندسان مازراتی این محدودیت را کنار گذاشتند و به پیشرانه اجازه دادند تا با تمام قوا نفس بکشد.

نتیجه این رویکرد جسورانه، تولید توان خارق العاده ۷۵۵ اسب بخار بود. این عدد نه تنها از قدرت نسخه جاده ای ام سی ۱۲ (با حدود ۶۲۵ اسب بخار) بسیار بیشتر بود، بلکه حتی از مدل مسابقه ای جی تی ۱ نیز فراتر می رفت. این قدرت بی نظیر و افسار گسیخته به کورسا اجازه می داد تا شتاب گیری ویرانگری داشته باشد. رسیدن از حالت سکون به سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت تنها در ۶.۴ ثانیه اتفاق می افتاد و عقربه سرعت سنج آن می توانست تا حداکثر سرعت ۳۲۶ کیلومتر بر ساعت را نیز به ثبت برساند. این اعداد و ارقام، حتی با معیار های امروزی نیز حیرت انگیز هستند و نشان از مهندسی پیشرفته ای دارند که در اواسط دهه ۲۰۰۰ میلادی در این خودرو به کار رفته بود. غرش موتور V12 آن نیز سمفونی ای بود که هر عاشق سرعتی را به وجد می آورد.

مهندسی ناب برای عملکردی بی نقص در پیست

تنها یک موتور قدرتمند برای ساخت یک خودروی پیست محور کافی نیست. مازراتی ام سی ۱۲ کورسا از مجموعه ای از پیشرفته ترین فناوری های زمان خود بهره می برد تا اطمینان حاصل شود که تمامی ۷۵۵ اسب بخار قدرت آن به بهترین شکل ممکن به سطح مسیر منتقل شده و خودرو از پایداری و فرمان پذیری بی نظیری برخوردار است.

بر اساس گزارش های منتشر شده، از جمله توسط منابعی مانند “سوپرکار بلوندی”، شالوده اصلی این خودرو را یک شاسی یکپارچه از جنس فیبر کربن تشکیل می داد که با ساب فریم های آلومینیومی در بخش های جلو و عقب تقویت شده بود. استفاده از فیبر کربن، ضمن ایجاد استحکام فوق العاده بالا برای شاسی، وزن کلی خودرو را نیز به میزان قابل توجهی کاهش می داد که برای یک خودروی پیست، فاکتوری حیاتی محسوب می شود.

سیستم تعلیق آن یک نمونه کاملا مسابقه ای و بدون هیچ گونه توجهی به راحتی سرنشینان بود. این سیستم با استفاده از اتصالات و قطعات مخصوص مسابقه، قابلیت تنظیم گسترده ای برای ارتفاع، زوایای چرخ ها و میزان سختی کمک فنر ها و میله های ضد غلتش را فراهم می کرد تا بتوان آن را برای هر پیست و هر سبک رانندگی به طور دقیق تنظیم نمود.

آیرودینامیک ام سی ۱۲ کورسا نیز کاملا تهاجمی و برای تولید حداکثر نیروی رو به پایین (Downforce) طراحی شده بود. یک باله عظیم الجثه در عقب، دیفیوزر های عمیق در زیر خودرو و اسپلیتر برجسته در جلو، همگی دست به دست هم می دادند تا خودرو در سرعت های بالا به معنای واقعی کلمه به سطح مسیر چسبیده و از پایداری فوق العاده ای در پیچ ها برخوردار باشد.

برای مهار این هیولای ۷۵۵ اسب بخاری، از ترمز های کربن سرامیکی بسیار قدرتمند استفاده شده بود. این ترمز ها نه تنها در برابر حرارت شدید ناشی از ترمز گیری های پیاپی در پیست مقاومت بی نظیری داشتند، بلکه وزن کمتری نیز نسبت به نمونه های فولادی معمولی دارا بودند و به بهبود عملکرد کلی خودرو کمک شایانی می کردند.

کابین ام سی ۱۲ کورسا نیز به دور از هرگونه تجمل و امکانات رفاهی مرسوم در خودرو های جاده ای طراحی شده بود. در اینجا همه چیز صرفا بر عملکرد و تمرکز راننده استوار بود. صندلی های مسابقه ای با کمربند های ایمنی چند نقطه ای، فرمان اسپرت، حداقل پوشش های داخلی و نمایشگر های دیجیتال برای ارائه اطلاعات حیاتی موتور و خودرو، تنها اجزای تشکیل دهنده این کابین جنگنده بودند. هدف، ایجاد یک ارتباط مستقیم و بی واسطه بین راننده، خودرو و پیست بود.

باشگاهی برای خواص: فراتر از مالکیت یک خودرو

همانطور که پیشتر اشاره شد، مازراتی ام سی ۱۲ کورسا نه برای تردد در خیابان های شهری ساخته شده بود و نه برای شرکت در مسابقات رسمی فدراسیون جهانی. این خودرو در واقع کلیدی برای ورود به یک باشگاه بسیار اختصاصی و تجربه ای کاملا شخصی سازی شده برای آن دوازده مشتری وفادار و ثروتمند مازراتی محسوب می شد.

نکته جالب توجه در مورد برنامه ام سی ۱۲ کورسا این بود که تمامی امور مربوط به حمل و نقل، نگهداری فنی و سرویس های دوره ای این خودرو ها به طور کامل بر عهده خود شرکت مازراتی قرار داشت. مالکین نیازی به نگرانی در مورد پیچیدگی های فنی یا یافتن مکان مناسب برای نگهداری این جواهر گرانبها نداشتند. مازراتی این خودرو ها را در شرایطی ایده آل نگهداری می کرد و تنها در رویداد های خصوصی و برنامه های رانندگی اختصاصی که توسط خود مازراتی در بهترین پیست های مسابقه جهان برگزار می شد، آن ها را در اختیار مالکین قرار می داد. این رویکرد، مشابه برنامه های معروفی مانند “کورسه کلینتی” فراری یا برنامه های رانندگی مک لارن برای مدل های خاص خود، تجربه ای بی دغدغه و بسیار لوکس را برای صاحبان ام سی ۱۲ کورسا فراهم می آورد.

میراثی گرانبها: یک کلکسیونی کمیاب و ارزشمند

امروزه، با گذشت سال ها از تولید آن، مازراتی ام سی ۱۲ کورسا به دلیل تولید بسیار بسیار محدود (تنها ۱۲ دستگاه در جهان)، قدرت فنی بی نظیر و خیره کننده، و ریشه های عمیق و پررنگ در دنیای مسابقات اتومبیلرانی، به یکی از ارزشمندترین، کمیاب ترین و خواستنی ترین مدل های کلکسیونی در تاریخ برند مازراتی تبدیل شده است. یافتن یکی از این دوازده دستگاه برای خرید تقریبا غیر ممکن است و در صورت عرضه نیز، با قیمت های نجومی میلیون دلاری معامله می شود.

این خودرو نه تنها نمادی از اوج توانایی های مهندسی شرکت مازراتی در آن دوران است، بلکه تعریفی تمام عیار و کامل از مفهوم “عملکرد بدون مرز” و رانندگی در خالص ترین شکل ممکن را به نمایش می گذارد. مازراتی ام سی ۱۲ کورسا یک یادآور قدرتمند از زمانی است که خودروسازان بزرگ، گاهی قوانین را کنار گذاشته و محصولاتی را تنها برای به چالش کشیدن نهایت توانایی های خود و ارائه تجربه ای فراموش نشدنی به تعداد بسیار محدودی از عاشقان واقعی سرعت و هیجان، خلق می کردند. این خودرو یک قطعه هنری متحرک و بخشی جدایی ناپذیر از تاریخ پرافتخار موتور اسپرت است.