زنگ خطر برای پورشه در چین: آیا غول آلمانی از بازار خودروهای برقی اژدهای زرد خارج می شود؟

به گزارش بخش اخبار خودرو زوم تک , با اوج گرفتن تب خودروهای برقی در بازار پررقابت چین و پیشرفت چشمگیر خودروسازان داخلی، به نظر می‌رسد عرصه برای برندهای خارجی، به ویژه در بخش خودروهای لوکس برقی، تنگ‌تر شده است. گزارش‌ های اخیر حاکی از آن است که شرکت خودروسازی پورشه، سازنده مشهور خودروهای اسپرت آلمانی، ممکن است به دلیل چالش‌ های فزاینده رقابت با محصولات برقی چینی، به خروج از این بازار پرسود اما دشوار فکر کند. باید دید آیا این برند لوکس می‌تواند استراتژی جدیدی برای حفظ جایگاه خود در بزرگ‌ ترین بازار خودروی جهان اتخاذ کند یا واقعاً با بخش خودروهای برقی این کشور خداحافظی خواهد کرد.

عقب‌ نشینی از سرزمین اژدها؟ احتمال خروج پورشه از بازار خودروهای برقی چین

بازار خودروی چین، بزرگترین میدان نبرد صنعت خودروسازی جهان، شاهد تغییرات شگرفی است. ظهور قدرتمند برندهای داخلی، به‌ویژه در بخش خودروهای الکتریکی (EV)، توازن قوا را به ضرر بسیاری از نام‌ های بزرگ و باسابقه غربی تغییر داده است. برندهای لوکس اروپایی که زمانی حکمرانان بی‌ چون‌ و چرای بخش ممتاز بازار بودند، اکنون با چالشی بی‌سابقه روبرو هستند. در این میان، داستان پورشه، نماد مهندسی و پرستیژ آلمانی، بسیار قابل تامل است. شواهد و اظهارات اخیر نشان می‌دهد که این شرکت ممکن است در آینده‌ای نزدیک، قید حضور در بخش خودروهای برقی این بازار رقابتی را بزند.

سقوط آزاد در سرزمین اژدها

آمار فروش پورشه در چین، تصویری نگران‌ کننده را ترسیم می‌کند. در سال ۲۰۲۴، فروش کلی این برند در چین با افتی قابل توجه ۲۸ درصدی نسبت به سال قبل، به ۷۹,۲۸۳ دستگاه رسید. این روند نزولی در سه‌ماهه اول سال ۲۰۲۵ شدت بیشتری گرفت و فروش با سقوط ۴۲ درصدی به تنها ۹,۴۷۱ دستگاه کاهش یافت. این اعداد زنگ خطر را برای مدیران پورشه در اشتوتگارت به صدا درآورده‌اند.

نکته کلیدی اینجاست که مشکل اصلی، کاهش جذابیت ذاتی برند پورشه یا مدل‌ های افسانه‌ای مانند ۹۱۱ نیست. چالش اصلی در جای دیگری نهفته است: ناتوانی فزاینده پورشه در رقابت با سیل خودروهای برقی پیشرفته و خوش‌قیمت چینی. مدل‌ هایی مانند پورشه تایکان، که در بازارهای غربی به عنوان یک خودروی اسپرت الکتریکی پیشرو شناخته می‌شود، در چین با رقبایی روبروست که نه‌ تنها قیمت‌ های بسیار پایین‌ تری دارند، بلکه در برخی موارد، روی کاغذ مشخصات فنی چشمگیرتر و قدرت بیشتری نیز ارائه می‌دهند.

رقبای نوظهور، قوانین جدید بازی

شرکت‌ هایی مانند شیائومی، که تا همین چند سال پیش صرفاً به عنوان یک غول فناوری شناخته می‌شد، با معرفی خودروی برقی SU7، بازار را شگفت‌زده کرده‌اند. مدل‌ هایی از BYD، NIO، XPeng، و برندهای لوکس نوظهور دیگر، با بهره‌گیری از فناوری‌ های پیشرفته باتری، سیستم‌ های کمک‌راننده هوشمند، و طراحی‌ های جذاب، بخش قابل توجهی از سهم بازار را از چنگ رقبای سنتی درآورده‌اند. این خودروها اغلب با قیمتی عرضه می‌شوند که پورشه با استراتژی قیمت‌ گذاری جهانی خود، قادر به رقابت با آن نیست.

به عنوان مثال، در حالی که قیمت پایه پورشه تایکان با ۴۰۲ اسب بخار قدرت در چین از حدود ۱۲۶ هزار دلار آغاز می‌شود، مدل قدرتمند شیائومی SU7 اولترا با ۱۵۴۸ اسب بخار قدرت، قیمتی در حدود ۷۳ هزار دلار دارد. اگرچه مدیرعامل پورشه، اولیور بلوم، تاکید دارد که SU7 رقیب مستقیم تایکان از نظر “توانایی‌ های رانندگی” و تجربه برند نیست، اما نمی‌توان انکار کرد که برای بخش بزرگی از خریداران در بازار چین، اعداد و ارقام مربوط به قدرت و به‌ ویژه قیمت، نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا می‌کنند.

دوراهی استراتژیک پورشه: حفظ پرستیژ یا بقا در بازار برقی؟

مدیران ارشد پورشه، از جمله اولیور بلوم که همزمان ریاست گروه فولکس‌ واگن را نیز بر عهده دارد، کاملاً از وضعیت دشوار در چین آگاه هستند. با این حال، به نظر می‌رسد استراتژی آن‌ ها کاهش قیمت یا معرفی مدل‌ های ارزان‌ تر برای رقابت مستقیم نیست. پورشه همواره بر حفظ انحصار، کیفیت و قیمت‌ گذاری در سطح ممتاز تاکید داشته و آن را بخشی از هویت برند خود می‌داند.

بلوم در نمایشگاه خودرو شانگهای ۲۰۲۵ به صراحت به این چالش اشاره کرد و آینده نامشخصی را برای خودروهای برقی پورشه در چین ترسیم نمود: «طی دو تا سه سال آینده خواهیم دید آیا پورشه به‌عنوان یک برند برقی اینجا [در چین] حضور خواهد داشت یا خیر.» این اظهارات، تایید تلویحی فروش پایین خودروهای برقی پورشه در این بازار و احتمال بالای بازنگری در استراتژی حضور است.

این رویکرد به این معناست که مدل‌ های برقی آینده پورشه، مانند کاین برقی (که انتظار می‌رود تا پایان سال ۲۰۲۵ عرضه شود) و جانشین برقی مدل ۷۱۸، همچنان با قیمت‌ های بالا عرضه خواهند شد و تلاشی برای رقابت قیمتی با برندهای چینی صورت نخواهد گرفت. پورشه معتقد است که مشتریانش حاضرند برای تجربه رانندگی منحصر به فرد، کیفیت ساخت بالا و پرستیژ برند، هزینه بیشتری بپردازند؛ اما سوال اینجاست که آیا این استراتژی در بازار به شدت رقابتی و قیمت‌ محور چین، به‌ خصوص در بخش خودروهای برقی، پایدار خواهد بود؟

عدم سرمایه‌گذاری بر بومی‌ سازی: یک اشتباه استراتژیک؟

یکی دیگر از عواملی که موقعیت پورشه را در چین تضعیف کرده، عدم سرمایه‌ گذاری بر روی مدل‌ های ویژه بازار چین یا بومی‌ سازی عمیق محصولات است. برخلاف رقبایی مانند بی‌ ام‌ و، مرسدس بنز و آئودی که مدل‌ هایی با فاصله محوری کشیده‌ تر (محبوب در چین) یا ویژگی‌ های خاص بازار محلی ارائه می‌دهند، پورشه عمدتاً به عرضه محصولات جهانی خود اکتفا کرده است.

حتی در سطح گروه فولکس‌ واگن نیز شاهد استراتژی‌ های متفاوتی هستیم. آئودی با معرفی زیربرند تمام‌ برقی AUDI و فولکس‌ واگن با تبدیل جتا به یک برند مستقل در چین، تلاش کرده‌اند تا با نیازها و سلیقه مشتریان چینی هماهنگ شوند. گروه فولکس‌ واگن قصد دارد تا پایان سال ۲۰۲۷، بیست مدل پلاگین هیبریدی و برقی جدید در چین عرضه کند، اما به نظر می‌رسد برنامه مشابهی برای بومی‌ سازی محصولات برقی از سوی پورشه وجود ندارد. این عدم تطابق استراتژیک می‌تواند در بلندمدت به ضرر پورشه تمام شود.

مزیت‌ های رقابتی اژدهای زرد

نمی‌توان از مزیت‌ های ساختاری خودروسازان چینی چشم‌پوشی کرد. دسترسی آسان‌ تر و ارزان‌ تر به مواد خام حیاتی برای تولید باتری، هزینه‌ های پایین‌ تر نیروی کار، زنجیره‌ های تامین محلی کارآمد، و سرعت بالا در توسعه و عرضه محصولات جدید، به آن‌ها برتری قابل توجهی در رقابت قیمتی داده است. این عوامل، رقابت را برای بازیگران بین‌ المللی در خاک چین بسیار دشوار می‌کند. برخی از خودروسازان غربی با درک این واقعیت، به‌ جای رقابت مستقیم، مسیر همکاری و ایجاد جوینت ونچر با شرکت‌ های چینی را در پیش گرفته‌اند.

آینده مبهم پورشه برقی در چین

خروج احتمالی پورشه از بازار خودروهای برقی چین، پیامدهای مهمی برای این برند خواهد داشت. چین بزرگترین بازار خودروی جهان است و عدم حضور فعال در بخش رو به رشد خودروهای برقی آن، می‌تواند برنامه‌ های جهانی برقی‌ سازی پورشه را تحت تاثیر قرار دهد. از سوی دیگر، تمرکز بر مدل‌ های بنزینی پرسود و حفظ تصویر لوکس و انحصاری برند، شاید در کوتاه‌ مدت منطقی به نظر برسد.

آیا پورشه می‌تواند بدون حضور جدی در بخش برقی، جایگاه خود را در بازار پویای چین حفظ کند؟ آیا استراتژی تمرکز بر “تجربه رانندگی” و پرستیژ برای مقابله با رقبای ارزان‌ تر و قدرتمند چینی کافی است؟ پاسخ به این سوالات، سرنوشت یکی از نمادین‌ ترین برندهای خودرویی جهان را در یکی از مهم‌ ترین بازارهای جهانی رقم خواهد زد. دو تا سه سال آینده، دورانی حیاتی برای تصمیم‌ گیری استراتژیک پورشه در قبال بازار خودروهای برقی چین خواهد بود.