زنگ خطر برای سلامت روان: وقتی هوش مصنوعی جایگزین روابط انسانی می‌شود

به گزارش بخش اخبار فناوری زوم تک , در عصری که هوش مصنوعی به سرعت در حال نفوذ به جنبه‌های مختلف زندگی ما است، نگرانی‌ ها در مورد تاثیر آن بر سلامت روان انسان‌ ها نیز رو به افزایش است. اخیراً، یک کارشناس سلامت هشدار داده است که جایگزینی ارتباطات انسانی با هوش مصنوعی می‌تواند آسیب‌ های جدی به سلامت روانی افراد وارد کند.

ارتباطات انسانی، یکی از اساسی‌ ترین نیازهای بشر است. تعامل با دیگران، به ما احساس تعلق، حمایت و امنیت می‌دهد. این ارتباطات، به ما کمک می‌کنند تا احساسات خود را بیان کنیم، تجربیات خود را به اشتراک بگذاریم و از دیگران یاد بگیریم. هوش مصنوعی، هرچند می‌تواند در برخی زمینه‌ ها جایگزین ارتباطات انسانی شود، اما نمی‌تواند نیازهای عاطفی و اجتماعی ما را به طور کامل برآورده کند.

جایگزینی ارتباطات انسانی با هوش مصنوعی، می‌تواند منجر به انزوای اجتماعی، افسردگی، اضطراب و سایر مشکلات روانی شود. زمانی که افراد، تعامل با دیگران را به تعامل با هوش مصنوعی ترجیح می‌دهند، فرصت‌ های خود را برای ایجاد روابط معنا دار و عمیق از دست می‌دهند.

زنگ خطر وابستگی به هوش مصنوعی در روابط اجتماعی؛ آیا شریک عاطفی مجازی جایگزین انسان می‌شود؟

گسترش روز افزون دستیارهای هوش مصنوعی که قابلیت ایفای نقش دوست یا شریک عاطفی مجازی را دارند، نگرانی‌ های جدی را در میان کارشناسان برانگیخته است. این فناوری نوین، اگرچه می‌تواند در برخی موارد مفید واقع شود، اما وابستگی بیش از حد به آن، پیامدهای منفی قابل توجهی برای روابط اجتماعی واقعی انسان‌ ها به دنبال خواهد داشت.

کاسلی کیلام، نویسنده و کارشناس برجسته سلامت اجتماعی، با ابراز تردید نسبت به تاثیر مثبت هوش مصنوعی بر مهارت‌ های اجتماعی، هشدار می‌دهد که استفاده از این فناوری نباید جایگزین تعاملات انسانی شود. او تاکید می‌کند که مهارت‌ های ارتباطی باید در محیط‌ های واقعی و از طریق تجربیات عملی آموخته شوند.

بر اساس آمار و ارقام، صدها میلیون نفر در سراسر جهان از هوش مصنوعی به عنوان همراه مجازی استفاده می‌کنند. گزارش‌ های منتشر شده نشان می‌دهند که درآمد اپلیکیشن‌ های همراه عاطفی مجازی در سال 2024 رشد چشمگیری داشته و کاربران آمریکایی بیشترین هزینه را برای این خدمات صرف کرده‌اند.

کیلام ضمن ابراز نگرانی از روند فزاینده استفاده از دستیارهای هوش مصنوعی به عنوان شریک عاطفی، معتقد است که این فناوری تنها در صورتی می‌تواند مفید باشد که در کنار روابط واقعی مورد استفاده قرار گیرد. او تاکید می‌کند که ارتباطات اجتماعی باید از منابع متنوعی نظیر دوستان، همکاران و تعاملات روزمره تامین شوند و نباید صرفا به هوش مصنوعی محدود شوند.

این کارشناس همچنین به اثرات مخرب فناوری بر سلامت اجتماعی، از جمله بحران تنهایی و کاهش تعاملات چهره به چهره اشاره می‌کند. او توصیه می‌کند که افراد به جای پناه بردن به فناوری برای پر کردن اوقات فراغت، به تقویت روابط خود با دوستان و خانواده بپردازند تا سلامت اجتماعی خود را حفظ کنند.

در مجموع، می‌توان گفت که هوش مصنوعی، علی‌ رغم مزایای بالقوه، نمی‌تواند و نباید جایگزین روابط انسانی شود. وابستگی بیش از حد به این فناوری، می‌تواند به انزوای اجتماعی، کاهش مهارت‌ های ارتباطی و در نهایت، آسیب به سلامت روانی افراد منجر شود.