C-HR از جدیدترین محصولات تویوتای ۸۰ ساله با بیشترین تولید سالانه خودرو در جهان است. تویوتا که در حال حاضر بزرگترین خودروساز جهان محسوب میشود تولید شاسیبلندها را با لندکروز آغاز کرد. موفقیت را هم در این سگمنت به جایی رساند که سالهاست لندکروز پرفروشترین و محبوبترین SUV جهان معرفی میشود.
تویوتا همچنین اولین شاسیبلند کامپکت یعنی RAV4 را به جهان معرفی کرد، گرچه هیچگاه در این عرصه حضور پررنگی نداشت. چرا که راوفور نیز نسل به نسل اندامی بزرگتر پیدا کرد و تقریبا از کلاس C خارج شد. در واقع تویوتا غیبتی طولانی مدت در عرصهای داشت که خود به راه انداخته بود. در سال ۲۰۱۵ این کمپانی طرح مفهومی C-HR را در نمایشگاه خودروی لسآنجلس معرفی و یک سال بعد در همین نمایشگاه از نمونه نهایی رونمایی کرد. تولید C-HR در ۲۰۱۷ قطعی شد تا تویوتا به غیبت طولانی خود در عرصه شاسیبلندهای کوچک (یکی از محبوبترین گروههای چند سال اخیر) پایان دهد.
استقبال کم از تولید تویوتا C-HR
شاید مهمترین نکته درباره C-HR در ایران این باشد که این خودرو همزمان با بازار جهانی در کشور ما هم عرضه شد و ثبت سفارش آن توسط ایرتویا، نمایندگی رسمی و قدیمی تویوتا در کشور، حتی قبل از آمریکا انجام شد. هرچند واردات این خودرو به دلیل تحریمها مدتی به تعویق افتاد، اما در نهایت CHR، شاسیبلند کامپکت تویوتا، با کمترین فاصله از عرضه جهانی وارد ایران شد تا به رقابت سنگین با نیسان جوک و کیا اسپورتیج و هیوندای توسان بپردازد.
هرچند بررسی آگهیهای https://divar.ir نشان میدهد که این خودرو برخلاف آنچه انتظار میرفت در ایران چندان مورد توجه قرار نگرفت و استقبال خوبی از آن نشد. اما C-HR در جهان فروش بالایی داشت و به سرعت توانست توجه طرفداران تویوتا را به خود جلب کند. البته که تویوتا، اعم از شاسیبلندهای آن مانند لندکروز و پرادو و سدانهای آن مانند کمری و کرولا به دلیل استهلاک پایین و بازده بالا همواره در ایران محبوب بودند.
نکته دیگر واردات نسخه هیبریدی تویوتا C-HR به کشور همزمان با نسخه بنزینی بود. حتی این امر نیز نتوانست آمار فروش این خودروی جذاب با طراحی به روز و فوقالعاده را در ایران بالاتر ببرد. دلیلش هم قیمتگذاری نامناسب ایرتویا برای C-HR بود.
میدانیم که خودروهای ژاپنی مانند میتسوبیشی، نیسان، تویوتا و هوندا همگی به دلیل استهلاک پایین و کیفیت بالای تولید محبوب هستند و طرفداران این تولیدات چشم بر روی امکانات رفاهی کمتر آنها در برابر رقبای کرهایشان میبندند. بنابراین نمیتوان گفت امکانات رفاهی کمتر C-HR میتواند دلیل محکمی برای این اتفاق باشد.
اما اعتراضاتی که از خریداران و مصرفکنندگان C-HR در ایران به گوش میرسد نیز به قیمت بالای آن مربوط میشود. خرید خودرویی با قیمت نزدیک به یک میلیارد تومان در حال حاضر و نداشتن حتی سانروف از سوی خریداران حتی ایرانی که عادت کردهاند تولید بیکیفیت و کمامکانات اما گران بخرند هم، چندان معقول به نظر نمیرسد. برخی میگویند: «چطور میشود این همه پول داد اما حتی صندلی راننده قابلیت تنظیم برقی نداشته باشد؟»
در حال حاضر برای خرید یک بیامدبلیو X1 همسال C-HR بنزینی باید حدود یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون پرداخت و در ازای ۳۰۰ میلیون بیشتر، هم کیفیت بالای ساخت و بازده خوب تویوتا را داشت و هم امکانات رفاهی فراوانی که در C-HR نمیبینیم. معادل تویوتا C-HR از نظر کیفیت ساخت و امکانات و قدرت موتور، نیسان جوک ژاپنی قرار دارد که هرچند از طراحی فوقالعاده C-HR برخوردار نیست اما تقریبا یک دوم قیمت C-HR را دارد. رقیب دیگر تویوتا را میتوان رنو کولیوس دانست؛ همقیمت با C-HR، اما با امکانات بیشتر و قدرت و بازده موتور بالاتر. علاوه بر اینکه کلیوس نیز موتور برقی دارد.
بازار بیرمق یک اتومبیل
مشکل دیگر C-HR در ایران، پیچیدگیهای فنی خودرو است. تعمیر موتور این خودرو به خصوص موتور برقی آن در نمونههای هیبریدی کار هر تعمیرکاری نیست و متأسفانه خدمات پس از فروش ایرتویا نیز در قبال خودروهای وارداتی اخیرش، به بهانه تحریمهای جهانی، چنگی به دل نمیزند. بنابراین برای خرید C-HR باید دل را به استهلاک پایین خودروهای تویوتا و دیر خراب شدن آنها خوش کنید. نبود قطعات یدکی را هم باید به این مشکلات اضافه کرد. بنابر همه این دلایل میبینیم که خرید و فروش این خودرو در تویوتا CHR دیوار کمرونق است و در برابر رقبا آمار خوبی ندارد. موارد ذکر شده تنها مشکلات C-HR در ایران هستند و معایبی مانند دید محدود عقب و کمبود فضای سرنشینان عقب از مشکلات عمومی C-HR هستند که در کل دنیا خریداران با آنها دست و پنجه نرم میکنند.
نظرات در مورد : تویوتا C-HR؛ خودرویی که زودتر از آمریکا به ایران آمد