به منظور تجربه واقعیت مجازی نیازمند چه سخت افزاری هستیم؟

واقعیت مجازی VR جزوی از صنعت کامپیوتر بوده و به طور مداوم در حال پیشرفت است. کامپیوترها یکی از موارد کاربرد این فناوری هستند. حال این سؤال مطرح می شود که به منظور استفاده از واقعیت مجازی نیازمند چه سخت افزاری هستیم؟ در این مطلب به بررسی سخت افزار مورد نیاز برای واقعیت مجازی از جمله سخت افزارهای داخلی و هدست ها خواهیم پرداخت. علاوه بر این هدست های موبایلی و PSVR را نیز مورد بررسی قرار می دهیم. با ما همراه باشید.

چه سخت افزاری برای واقعیت مجازی مورد نیاز است؟

قبل از هرچیز باید از این موضوع که آیا سخت افزار مورد استفاده قابلیت برآورده کردن نیازمندی های واقعیت مجازی هدستی شما را دارد یا نه مطمئن شوید. به احتمال زیاد شما در رابطه با کارت گرافیک به مشکل برخواهید خورد نه در رابطه با CPU. اگر می خواهید تجربه ای معمولی از واقعیت مجازی مثلاً با رفرش رِیت 90 هرتز و رزولوشن 1200 در 2160 داشته باشید باید از کارت گرافیکی Nvidia GTX 1060 6GB یا AMD Radeon RX 580 8GB استفاده کنید.

هرقدر نرخ نوسازی و وضوح هدست شما افزایش یابد نیازمند کارت گرافیکی قدرتمندتری خواهید بود. کارت گرافیک های رده بالایی که مناسب واقعیت مجازی هستند از AMD RX 6700 XT  و Nvidia RTX 3060 شروع می شوند. در این رابطه آنقدر که وجود کارت گرافیک خوب اهمیت دارد وجود CPU خوب اهمیت ندارد. در این زمینه CPU AMD و یا 4 هسته ای مدرن Intel می تواند کار شما را راه بیاندازد. همچنین می توانید به سری هایی که پس از سال 2017 عرضه شده اند نیز نگاهی بیاندازید. Core i5 و Ryzen 5 برخی از این سری ها هستند.

در این زمینه نمی توان گفت CPU به طور کلی فاقد اهمیت است زیرا اگر بخواهید نرخ نوسازی بالاتری داشته باشید مثلاً 120 هرتز و بالاتر، باید CPU یکی از انواع Core i7 یا Ryzen 7 باشد. در مورد RAM نیز همه چیز به تولید کننده ی هدست بستگی دارد. برای هدست های مدرن واقعیت مجازی در حالت عادی رم 8 گیگابایتی توصیه می شود. البته سخت افزارهای ذکر شده ممکن است در رابطه با قیمت کمی شما را به وحشت بیاندازند در صورتی که به دنبال تجربه ای نه چندان گران قیمت باشید. در ادامه چند هدست واقعیت مجازی را معرفی نموه و به اختصار به بررسی آن ها می پردازیم. با ما همراه باشید.

هدست های واقعیت مجازی

هدست های واقعیت مجازی مطرح شده در ادامه به سه دسته بالا رده، میان رده و پایین رده تقسیم می شوند.

• Valve Index

Valve Index یکی از هدست های رده بالا است. این هدست بهترین تجربه در رابطه با واقعیت مجازی را در اختیار کاربر قرار می دهد. عملکرد فوق العاده خوب کنترلرهای حرکتی که در این هدست تعبیه شده اند آن را تبدیل به یکی از بهترین ها در این زمینه نموده است. این کنترلرهای حرکتی قادر به تشخیص حرکت انگشتان فرد هستند. حسگرهای ارتقاء یافته Lighthouse 2.0  حرکات را نسبت به گذشته بهتر ردیابی می کنند. این هدست با وضوح 1600×2880 و رزولوشن بالا مجهز به یک پنل IPS بسیار با کیفیت می باشد که نرخ نوسازی آن 144 هرتز است.

• HTC Vive Cosmos

نسخه قدیمی HTC Vive  ارتقاء یافته و تبدیل به HTC Vive Cosmos شده است. در واقع HTC Vive Cosmos را می توان ورژن ارتقاء یافته ی این نسخه دانست. حسگرهای مورد استفاده در این نسخه مانند ورژن HTC Vive  از نوع Lighthouse بوده و کنترلرهای حرکتی نیز مشابه آن هستند اما نمایشگر بهبود یافته و رزولوشن آن 2880 در 1700 شده است. این یعنی کیفیت نمایشگر نسبت به ورژن قبلی بسیار بالاتر است. اگر بخواهیم آن را با هدست رده بالای Valve Index مقایسه کنیم باید بگوییم که وضوح خام آن از این هدست رده بالا بالاتر و بهتر است اما نرخ نوسازی نسبت به مدل بالا رده کمی ضعیف تر می باشد. Valve Index گزینه ی گران قیمتی است و ممکن است بسیاری از افراد توانایی مالی خرید آن را نداشته باشند. در این صورت HTC Vive Cosmos جایگزین به صرفه و مناسبی خواهد بود.

• Oculus Quest 2

Oculus Quest 2 را می توان یکی از بهترین گزینه ها در رابطه با واقعیت مجازی کامپیوتر دانست. این هدست هم از نظر اقتصادی به صرفه است و هم ردیاب حرکت داخلی آن در مقایسه با انواع نسل قبل بهبود یافته و عملکرد بسیار دقیقی دارد. حتی اگر به قابلیت های جداگانه ی این هدست علاقه ای نداشته باشید باز هم Oculus Quest 2 یکی از بهترین انتخاب ها برای شما است. این هدست از نرخ نوسازی 90 هرتز پشتیبانی می کند که می توان با ارتقای نرم افزار آن را به 120 هرتز نیز افزایش داد. وضوح آن 1832×1920 است که البته برای یک هدست واقعیت مجازی مقدار کمی است اما با ارتقاء نرخ نوسازی می توان آن را تا حدی جبران کرد.

ارتقاء نرخ نوسازی به 120 هرتز برای یک هدست واقعیت مجازی فوق العاده است اما محدودیتی نیز در این زمینه وجود دارد زیرا برخی بازی هایی که فقط بر روی هدست اجرا می شوند قابلیت رسیدن به این حد را ندارند. در هر صورت با استفاده از این هدست و یک کامپیوتر می توانید بهره ی بیشتری از این قضیه ببرید. لازم به ذکر است که اگر بخواهید از این هدست استفاده کنید باید یک حساب فیسبوک داشته باشید. Oculus Quest 2 چه به کامپیوتر وصل باشد و چه نباشد با قیمت مناسبی که دارد گزینه ای ایده آل خواهد بود.

هدست های واقعیت مجازی مستقل

هدست های واقعیت مجازی مستقل معایب فراوان و قابل توجهی در مقایسه با هدست های واقعیت مجازی کامپیوتری دارند. گرافیک تصاویر خروجی این هدست ها بسیار کمتر بوده و ردیابی حرکت بسیار ضعیف تری دارند. پردازنده های موبایلی تأمین کننده ی توان پردازشی این هدست ها هستند. یکی از مزایای آن ها نسبت به انواع کامپیوتری قیمت کمترشان است.

یکی از معایب هدست های کامپیوتری در مقایسه با انواع مستقل این است که باید فضایی جداگانه مختص حسگرهای Lighthouse در نظر گرفته شود. به منظور تجربه بازی واقعیت مجازی که در حد یک اتاق باشد بهتر است فضایی خالی با ابعاد 1.5 در 2 متر را به این کار اختصاص دهید. ممکن است این موضوع کمی شما را ناراحت کند اما باید آن را انجام دهید. تجهیزات هدست نیز باید توسط سیم به کامپیوتر شما متصل شوند.

حال این سؤال مطرح می شود که واقعیت مجازی در مقیاس یک اتاق به چه معنا است؟ منظور از اصطلاح واقعیت مجازی در مقیاس یک اتاق این است که شما می توانید در داخل فضایی محدود قدم زده و با نقاط مختلف این فضا تعامل داشته باشید. بدین منظور باید کنترلرهای حرکتی و ردیاب های با کیفیت و خوبی داشته باشید. در صورتی که قادر به فراهم نمودن فضای مورد نیاز برای حرکت خود و همچنین فضایی برای نصب ایستگاه های ردیابی باشید بهتر است از هدست های واقعیت مجازی کامپیوتری استفاده کنید.

قبل از این هدست های مستقل قابلیت پشتیبانی از چنین ویژگی هایی را نداشتند اما هدست های Oculus Quest از ردیاب DOF 6 استفاده نموده و به ردیاب خارجی نیاز ندارند در نتیجه می توانند در این زمینه عملکرد قابل قبولی داشته باشند. فناوری مبتنی بر دوربین در این هدست ها مورد استفاده قرار گرفته است بنابراین در مقایسه با هدست های مجهز به حسگرهای خارجی دقت کمتری دارند.

هدست های PSVR

این هدست ها در زمینه های ذکر شده از جمله رزولوشن، ردیابی حرکت و همچنین نرخ نوسازی تطابق چندانی با معیارهای هدست های معرفی شده ندارند. موردی که در اینجا وجود دارد این است که سایر هدست ها فاقد پشتیبانی ناشری همانند سونی هستند. این غول بزرگ فناوری مدام تجربه های AAA مختلف را توسعه می دهد. هدست های PSVR با اینکه ردیابی حرکت ضعیف تری نسبت به سایر هدست ها دارند اما توانسته اند فاصله ی خود با رقیبانشان را کاهش دهند. این نزدیکی به رقیبان مرهون بازی های پرهزینه ای است که بر روی این پلتفرم عرضه شده است.

نکته ی دیگر در رابطه با این هدست ها این است که در آینده ای نامشخص قرار است از PSVR 2 رونمایی شود. این هدست بهینه شده برای پلی استیشن 5 و سخت افزار آن است و به احتمال زیاد تجربه ای که PSVR فعلی قادر به ارائه ی آن نیست را ارائه خواهد داد. اگر عناوینی که بر روی هدست های PSVR ارائه شده اند را می خواهید، خرید این مدل هدست تنها گزینه ی پیش روی شما خواهد بود.

آیا کنسول های XBOX1 و  XBOX S از واقعیت مجازی پشتیبانی می کنند؟

متأسفانه خیر. ایکس باکس وان و ایکس باکس سری اس از واقعیت مجازی پشتیبانی نمی کنند و در حال حاضر مایکروسافت هیچ برنامه ای در این زمینه ندارد. در مراسم E3 فیل اسپنسر اظهار داشت که فناوری های این چنینی منجر به دور شدن گیمرها از یکدیگر خواهند شد.

چه تفاوتی بین واقعیت مجازی با واقعیت تعمیم یافته و واقعیت افزوده وجود دارد؟

این اصطلاحات تا حدی مرتبط به یکدیگر هستند اما مفهومی یکسان با واقعیت مجازی ندارند. واقعیت افزوده که به اختصار AR نامیده می شود اشاره به تجربه ای دارد که بر روی فیدهای دنیای واقعی ایجاد شده اند. در واقعیت افزوده محیط واقعی اطراف خود را می بینید و آیتم های مجازی فقط در برخی جاها قابل مشاهده هستند. تمامی هدست هایی که معرفی شدند از نظر تئوری از واقعیت افزوده پشتیبانی می کنند به غیر از هدست های PSVR که دوربین های تعبیه شده در این هدست ها اصلی ترین دلیل عدم پشتیبانی از این واقعیت می باشد. واقعیت افزوده این روزها بیشتر محدود به حوزه ی موبایل است.

واقعیت تعمیم یافته که به اختصار XR نامیده می شود اصطلاحی عمومی برای توصیف واقعیت های مجازی، افزوده و ترکیبی است. واقعیت مجازی به محیط اطراف شما کاری ندارد و تمامی محیطی که در داخل هدست می بینید به صورت مجازی شبیه سازی شده است.

کلام آخر

در این مطلب اطلاعاتی در رابطه با سخت افزارهای مورد نیاز برای واقعیت مجازی ارائه کردیم. فضای واقعیت مجازی در حال حاضر تحت حاکمیت و تأثیر فناوری های ردیابی حرکت فوق پیشرفته و هدست های مستقل است. واقعیت مجازی با توقف پروژه Google Cardboard محبوبیت خود را از دست داده بود اما توانست این محبوبیت را با عرضه Oculus Quest 2 و بازی هایی همچون Half-Life: Alyx بازگرداند.

منبع